Γεννήθηκα στον Πειραιά από γονείς ψυχολόγους.
Σπούδασα Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Paris V-René Descartes.
Είμαι κάτοχος μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών DESS και DEA στην Κλινική Ψυχολογία, Ψυχοθεραπεία, Ψυχοπαθολογία και Ψυχανάλυση του ιδίου Πανεπιστημίου (Paris V-René Descartes).

Στο παρελθόν εργάστηκα σε δημόσιους φορείς ψυχικής υγείας, όπως στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής και στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όπου παρείχα ψυχολογική υποστήριξη σε άτομα, οικογένειες και πληθυσμιακές ομάδες που περιέρχονταν σε κατάσταση κρίσης και έκτακτης ανάγκης.
Εργάστηκα επίσης στο Κ.Δ.Α.Υ του Υπουργείου Παιδείας, όπου έκανα ψυχομετρική αξιολόγηση και διάγνωση σε παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Παράλληλα από το 2000, ασχολούμαι με την ψυχανάλυση και την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία εφήβων και ενηλίκων στο ιδιωτικό μου γραφείο στη Νέα Σμύρνη.

Από το 2008 είμαι υποψήφιο μέλος της ΕΨΕ (Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας)

ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ:
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ

Η ψυχανάλυση και η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία απευθύνεται σε άτομα που αισθάνονται εγκλωβισμένα σε επαναλαμβανόμενα ψυχικά προβλήματα, που στέκονται εμπόδιο στις δυνατότητες τους να νιώσουν ευτυχισμένοι με τους συντρόφους, την οικογένεια και τους φίλους τους καθώς και επιτυχημένοι και ικανοποιημένοι στην εργασία τους και στην καθημερινότητά τους.

Τα άγχη, οι αναστολές και οι καταθλίψεις συνιστούν συχνά ενδείξεις εσωτερικών συγκρούσεων. Και οι τελευταίες οδηγούν σε δυσκολίες στις σχέσεις και, όταν δεν αντιμετωπίζονται θεραπευτικά, μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις προσωπικές και τις επαγγελματικές επιλογές.

Οι ρίζες αυτών των προβλημάτων συχνά φθάνουν βαθύτερα απ’ όσο μπορεί να φθάσει η φυσιολογική επίγνωση, γι’ αυτό και αποδεικνύονται ανεπίλυτα χωρίς ψυχοθεραπεία.

Με την βοήθεια ενός ειδικευμένου ψυχαναλυτή, ο ασθενής μπορεί ν’ αποκτήσει νέα ενόραση των ασυνείδητων πτυχών των διαταραχών αυτών.

Η συνομιλία μ’ έναν ψυχαναλυτή σε κλίμα ασφάλειας, θα οδηγήσει τον θεραπευόμενο να συνειδητοποιεί ολοένα και περισσότερο πτυχές του μέχρι πρότινος αγνώστου εσωτερικού του κόσμου (σκέψεις και αισθήματα, αναμνήσεις και όνειρα), ανακουφίζοντας έτσι τον ψυχικό του πόνοο, προωθώντας την ανάπτυξη της προσωπικότητας του και παρέχοντας του συνειδητοποίηση που θα του ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση για να επιδιώξει τους στόχους του στη ζωή.

Αυτές οι θετικές επιδράσεις της ψυχανάλυσης θα διαρκούν και θα οδηγούν σε περαιτέρω ανάπτυξη πολύ μετά το τέλος της ανάλυσης. 

Στην ψυχανάλυση, ο ασθενής είναι ξαπλωμένος αναπαυτικά στο ντιβάνι, και λέει οτιδήποτε έρχεται στο νου του, χωρίς ν’αποσπάται η προσοχή του από την οπτική επαφή με τον αναλυτή, που κάθεται συνήθως πίσω από το ντιβάνι.

Αυτό επιτρέπει και στους δύο μετόχους του αναλυτικού εγχειρήματος ν’ ακροώνται πλήρως και να στοχάζονται ότι συμβαίνει στη συνεδρία: ο ασθενής θα αισθανθεί βυθισμένος στον εσωτερικό του κόσμο, θ’ αναβιώσει αναμνήσεις,θ’ ανασκοπήσει σημαντικές εμπειρίες, θα μιλήσει για όνειρα και θα δημιουργήσει φαντασιώσεις, όλα αυτά συναπαρτίζουν το αναλυτικό ταξίδι που θα ρίξει νέο φως στη ζωή του ασθενούς, στην ιστορία του και στις διεργασίες του νου του. Η αναλυτική συνεδρία διαρκεί συνήθως 45 ή 50 λεπτά.

Για να υπάρχει μια συνέχεια στην εμβάθυνση της αναλυτικής διαδικασίας, η συχνότητα των ψυχαναλυτικών συνεδριών είναι κατά προτίμηση τρεις, τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα.

Η Ψυχαναλυτική ή Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία αποσκοπεί στην κατανόηση της λειτουργίας του ψυχικού οργάνου.

Μέσα από τα λεγόμενα του ασθενούς (δηλαδή μέσα από προβληματισμούς, φοβίες, φαντασιώσεις, όνειρα, μνήμες) βρίσκου πεδίο έκφρασης ασυνείδητες επιθυμίες που προκαλούν άγχος και εγείρουν αμυντικούς μηχανισμούς. Έργο του ψυχαναλυτή είναι να βοηθήσει τον αναλυόμενο να κατανοήσει τη φύση και την αιτία των συγκρούσεών του, ώστε τα συμπτώματα του να μειωθούν σε ένταση και σε συχνότητα ή ακόμα και να εξαλειφθούν.

Εφαρμόζεται συνήθως με μειωμένη συχνότητα (μία ή δύο εβδομαδιαίες συνεδρίες) σε διάταξη καθιστή, πρόσωπο με πρόσωπο. Συχνά οι στόχοι της είναι πιο εστιασμένοι στην επίλυση ενός συγκεκριμένου προβλήματος (π.χ. δυσκολίες στις σχέσεις ή στην εργασία), κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές.

Παρόλο που προκύπτουν μεταβιβάσεις και αντιμεταβιβάσεις, όπως στην ψυχανάλυση, συχνά παραμένουν στο παρασκήνιο και δεν ερμηνεύονται, δίνοντας έτσι χώρο να συζητηθούν και να επιλυθούν αμεσότερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητα του ο ασθενής.

Μερικές φορές και οι δύο συμμετέχοντες στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία μπορεί ν’ αποφασίσουν, σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο της έναρξης της θεραπείας, να εμβαθύνουν στην εργασία τους και να ξεκινήσουν ψυχανάλυση, με αυξημένη συχνότητα συνεδριών.

Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.ipa.world/IPA/IPA_Docs/Greek_psychoanalysis.pdf

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ